Także w stopach metali nieżelaznych, jakim są stopy na bazie niklu, utwardzanie wydzieleniowe znalazło swoje zastosowanie. Niekiedy zabieg ten potrafi niemal dwukrotnie podnieść wytrzymałość na rozciąganie takiego stopu. Dobrym przykładem mogą być stopy niklu z miedzią nazywane powszechnie „monelami”.
Służy w celu zapewnienia zwilżalności powierzchni w procesie lutowania materiałów zawierających cząstki aluminium i tytanu.
Stop niklu-żelaza-kobaltu zawiera 29% niklu. Jego współczynnik rozszerzalności, które zmniejsza się wraz ze wzrostem temperatury do punktu przegięcia, dopasowuje tempo ekspansji borokrzemowego szkła i ceramiki z tlenku glinu.
Gatunek niklu o bardzo wysokiej czystości (min. 99,9%) wytwarzany w procesie metalurgii proszków.
Stop niklowo-żelazowy zawierający 36% niklu, z charakterystycznym, bardzo małym wydłużeniem cieplnym.
Stop niklu i chromu, który osiąga wysoką wytrzymałość poprzez utwardzanie wydzieleniowe.
Stop niklowo-chromowy z dodatkiem aluminium zapewnia najlepszą odporność na pylenie metaliczne spośród wszelkich dostępnych konwencjonalnych stopów niklu.
Stop niklu o wysokiej zawartości chromu cechujący się doskonałą odpornością na wiele korozyjnych wodnych czynników roboczych i atmosfery o wysokiej temperaturze.
Charakteryzuje się niskim oraz nominalnie stałym współczynnikiem rozszerzalności cieplnej od temperatury pokojowej do około 570°F (300°C).
Stop niklowo-chromowo-molibdenowy z dodatkiem wolframu o wyjątkowej odporności na szeroką gamę agresywnych czynników roboczych sprzyjających rozwojowi korozji.
Komercyjnie czysty (99,6%), obrobiony plastycznie nikiel z dobrymi właściwościami mechanicznymi i odpornością na szeroki zakres mediów korozyjnych, charakteryzuje się dobrymi właściwościami: cieplnymi, elektrycznymi i magnetostrykcyjnymi.