Wyżarzanie zmiękczające to wysokotemperaturowy proces obróbki cieplnej wykonywany w okolicach punktu A1. Zgodnie z nazwą celem procesu jest jak największe zmiękczenie materiału. Po wyżarzeniu zmiękczającym materiał będzie miał strukturę miękką i łatwą do skrawania.
Odpuszczanie to grzanie uprzednio zahartowanego materiału (poniżej Ac1) w celu obniżenia stopnia metastabilności struktury, zmiany struktury i własności materiału zahartowanego. Procesy odpuszczania zbliżają strukturę materiału w kierunku stanu równowagi.
Piecowe lutowanie twarde to półautomatyczny proces, w którym elementy są łączone za pomocą innego, łatwiej topliwego materiału (lutowia). Piecowe lutowanie twarde umożliwia projektantom i inżynierom łączenie prostych lub złożonych elementów za pomocą jednego lub setek połączeń.
W celu likwidacji austenitu szczątkowego, które powoduje podwyższenie twardości i stalizację wymiarów.
Azotonawęglanie w obszarze struktury ferrytycznej to realizowany w środowisku gazowy proces utwardzania powierzchniowego obejmujący dyfuzję do obrabianej części zarówno azotu, jak i węgla. Prawnie zastrzeżony proces firmy Bodycote to niskotemperaturowa obróbka powierzchniowa o nazwie Lindure® obejmująca dodanie tlenu w procesie. W efekcie uzyskuje się znaczną poprawę właściwości zmęczeniowych, odporności na zużycie i właściwości przeciwdziałające zatarciu.
Celem normalizowania jest nadanie stali jednolitej, drobnoziarnistej struktury. Proces ten jest używany do uzyskiwania przewidywalnej mikrostruktury i zagwarantowania określonych właściwości mechanicznych stali.
Lutowanie twarde w atmosferze wodoru to proces lutowania twardego korzystający z właściwości czyszczących (redukujących) wodoru o wysokiej czystości do poprawy charakterystyk przepływu stopu lutowia. Atmosfera wodorowa redukuje tlenki na powierzchni materiału rodzimego, umożliwiając skuteczniejsze wpływanie (zwilżanie) stopu lutowia w celu utworzenia połączenia lutowanego o dużej spójności.
Metoda hartowania w zaciskowych prasach, formach gdzie dopuszczalne są niewielkie odkształcenia, np.: pierścienie łożyskowe, bieżnie. Metoda zapewnia dobrą kontrolę wymiarów i jednolite utwardzenie.
Wyżarzanie rekrystalizujące jest stosowane do metali przerobionych plastycznie na zimno w celu uzyskania zarodkowania i wzrostu nowych, nieodkształconych ziaren bez przemiany fazowej.
Nazywane również hartowaniem martenzytycznym, objętościowym, to obróbka cieplna pozwalająca uzyskać wysoką twardość/wytrzymałość stali. Obejmuje austenityzację, szybkie chłodzenie i odpuszczanie w celu zachowania struktury odpuszczonego martenzytu lub bainitu.
Usuwanie naprężeń jest powszechnie stosowane w produkcji elementów metalowych w celu minimalizacji naprężeń własnych w strukturze i zmniejszenie ryzyka zmian wymiarów podczas dalszych kroków obróbczych lub końcowego użytkowania elementu.
LPC (ang. Low Pressure Carburizing) to proces utwardzania powierzchniowego wykonywany w piecu próżniowym z użyciem węglowodorów alifatycznych pod bardzo niskim ciśnieniem i w podwyższonych temperaturach w celu uzyskania twardej warstwy powierzchniowej odpuszczonego martenzytu i ciągliwego rdzenia.
Węgloazotowanie to proces utwardzania powierzchniowego realizowany w zakresie występowania struktury austenitycznej (powyżej A3) podobny do nawęglania z uwzględnieniem dodatku azotu (przez obecność gazu NH3) służący do zwiększenia odporności na zużycie dzięki utworzeniu utwardzonej warstwy powierzchniowej.
Proces obróbki cieplnej prowadzący do uzyskania struktury zbliżonej do stanu równowagi termodynamicznej.
Azotonawęglanie gazowe jest odmianą procesu utwardzania powierzchniowego. Jest to proces, gdzie atomy azotu, węgla i w bardzo niewielkim stopniu tlenu przenikają do powierzchni stalowych części, tworząc na powierzchni warstewkę związków z warstwą dyfuzyjną. Ten proces jest wykonywany w celu zapewnienia odporności warstwy powierzchniowej detalu na zużycie i poprawy wytrzymałości zmęczeniowej.